zondag 31 juli 2011

Week # 10 (July 4th – July 10th); Week # 11 (July 11th – July 17th); Week # 12 (July 18th – July 24th) & Week # 13 (July 25th - July 31st) in Review


En plots is er een maand voorbij…
Wat bracht Los Angeles ons nog sinds dat verlengde ‘feest’weekend…u heeft het al geraden…nog meer feest ;-) (en werk natuurlijk, maar ik ga er vanuit dat dat de lezer net iets minder interesseert).

De werkweek van dinsdag, 5 Juli, tot vrijdag, 8 Juli voelde aan als een eeuwigheid, ook al duurde deze maar 4 dagen. Dries was maandagavond (4 Juli) naar Detroit vertrokken, en kwam dus vrijdagavond (8 Juli) laat terug aan in Los Angeles.
Op zaterdag, 9 Juli, namen we eerst ontbijt thuis (U weet wel, met uithaalkoffie van Starbucks en het meest graanvolle brood, dat we hier in Los Angeles gevonden hebben.) en dan gingen we inkopen doen om in de namiddag Amerikaanse collega’s te kunnen ontvangen voor een eerste Belgische-U.S.A. verbroedering. Rond 16hrs kwamen onze 2 Amerikaanse collega-vrienden aanzetten:
Breanna, een eerste jaars Auditor, die ik (Loes) toevallig had leren kennen omdat ik haar ‘out of the blue’ gevraagd had om te carpoolen.
Geoff samen met zijn vrouw Heather. Geoff is ook een eerste jaars Auditor, die ik reeds ontmoet had, maar via Breanna beter heb leren kennen. De man is een jaar ouder dan Dries en mezelf en heeft al een andere carriere achter de rug, die hij had verloren door de financiele crisis. Aangezien mensen hier geld moeten verdienen om te overleven in deze nogal individualistisch getinte maatschappij is Geoff Accountancy gaan studeren en is hij op 31 jaar een nieuwe carriere begonnen bij Deloitte als Auditor.
De namiddag verliep vlotjes: we begonnen met een uitgebreid aperitief in ons appartement; daarna nam Geoff ons mee naar een supercoole private cocktailbar op wandelafstand van ons appartement (http://213nightlife.com/canarumbar ) ; vervolgens gingen we een hapje eten bij een Italiaan om dan af te sluiten met een laatste drankje op ons dak.
Op zondag, 10 Juli, zochten we naar goede gewoonte, de zoveelste Pain Quotidien op. Deze keer belandden we in de Pain Quotidien op Robertson Boulevard, dichtbij de befaamde The Ivy. U zegt…
U weet wel ‘The Ivy’, die ene bar/restaurant, waarover Wikipedia het volgende artikel in stok heeft: http://en.wikipedia.org/wiki/The_Ivy_(Los_Angeles)Op diezelfde straat vind u ook zeer hippe en dure winkels waar alle Stars en aanverwante zich voorzien van onderbroeken, andere kledingstukken en accesoires.
Na het ontbijt genoten we nog wat van de zon op het dak, gingen we sporten en sloten we het weekend rustig af.

Het weekend van 15 Juli, 16 Juli en 17 Juli moest de geschiedenis ingaan als een memorabel en dramatisch weekend vanwege ‘CARMAGEDDON’ (http://www.demorgen.be/dm/nl/990/Buitenland/article/detail/1293075/2011/07/15/LA-voorbereid-op-het-ergste-tijdens-carmageddon.dhtml ). Een van de belangrijkste verkeersaders in Los Angeles, I-405, ging afgesloten worden voor 1 weekend om een brug neer te halen. Paniek alom! Er zouden helikopters ter beschikking zijn om toch maar van de ene kant van L.A. naar de andere kant te geraken. Er zouden noodteams in ziekenhuizen paraat staan. Er zouden allerlei autoloze activiteiten worden georganiseerd. Te veel drama voor ons, simpele Belgen. We kozen ervoor dat weekend geen auto te huren en Down Town tot in detail te verkennen en te ontdekken.
Op vrijdagavond, 15 Juli, kwam Dries enkele uren vroeger thuis dan andere weken en konden we nog net de laatavondfilm meepikken, ‘Horrible Bosses’. Een film van middelmatig niveau, maar het was wel grappig!
Op zaterdag, 16 Juli, maakten we, zoals hierboven aangegeven, een lange wandeling doorheen Down Town en sloten we de dag af met een openluchtfilmvoorstelling in een park in Down Town Los Angeles (http://www.outdoorcinemafoodfest.com/ ). Zo’n openluchtfilmvoorstelling is eigenlijk een supercool concept en zou in Belgie echt een topper zijn, want je komt gewoon met een stel vrienden en een volledig uitgebouwde picnicbasket naar zo’n film en dan is het genieten. Het enige probleem dat wij zien is dat het weer in Los Angeles net iets beter meewerkt dan in Belgie. Een voordeel van Belgie is dan weer dat je geen opmerkingen krijgt over ‘zichtbaar gebruik van alcohol’ zoals Dries en ik hebben mogen ervaren. De organisatoren van dit event keuren zichtbaar alcoholgebruik niet af, maar verwachten ‘cooperative behavior on staying low (lees: niet te zichtbaar tonen) on the bottles ;-)’.
Op zondag 17 Juli, zetten we onze Down Town-ontdekkingstocht verder, deden we nog wat sport en sloten we het weekend opnieuw rustig af, maar wel vroeger dan andere weekends, aangezien Dries reeds die zondagavond naar Detroit vertrok.

Op vrijdag, 22 Juli, werkte Dries thuis, aangezien hij reeds op donderdagavond terug in Los Angeles was aangekomen. En iedereen weet dat als Dries in town is, elk ‘Happy Hour’ onveilig is  We begaven ons dan ook die vrijdagnamiddag rond 17hrs naar het Happy Hour van het Mexicaanse restaurant & bar CASA (http://www.casadowntown.com/ ) aan de voet van het Deloitte gebouw. Na een ommetje langs ons appartement, probeerden we ook nog een hip restaurant/nachtclub uit (http://www.jloungela.com/ ). Het eten was niet echt ‘mindblowing’, maar de locatie en de nachtclub waren echt wel ‘Awesome’ en voor herhaling vatbaar.
De volgende morgen op zaterdag, 23 Juli, gingen we naar de ‘Rental Car Dealer’ om voor 1 dag een auto te huren zoals we wel meer doen om ‘het boodschappen doen’ net iets makkelijker te maken. En die dag kregen we zomaar (ZONDER EXTRA KOST) een cabrio in onze schoot geworpen. ‘That was such an exciting surprise!’ We reden in stijl door Los Angeles met de wind in onze haren en de zon op onze snoet! We hebben hiervan geen foto’s genomen, omdat we gewoon zo ‘excited’ waren!
We reden met onze cabrio, naar Claremont, waar we alweer een andere Pain Quotidien opzochten. Claremont, leek ons een plaatsje, waar ‘peace, love & harmony’ heersten en waar mensen op pensioen gingen en in hun tuin werkten. Ideaal dus om met een cabrio door te rijden 
Die avond gingen we opnieuw naar een openluchtfilmvoorstelling, maar deze keer met gratis kaartjes. Deze gratis kaartjes werden ons toegestuurd omdat de vertoning van de zaterdag ervoor met wat storing was vertoond. En u weet toch ook dat ‘Customer Service’ heilig is in de U.S.A.
Zondag, 24 Juli, gingen we naar het baseball: de Los Angeles Dodgers versus de Washington Nationals, met alles erop en eraan. We kregen een Dodgers Baseball Cap omdat het ‘Cap-zondag’ was; we dronken grote plastic bekers Budweiser en Dries at een Hot Dog uit zilverpapierverpakking. We ‘cheerden’ mee en tijdens de ‘Seventh Inning’ stretchten we mee met de rest van de Los Angelos. Eens thuis gekomen, deden we nog een BBQ op ons dak.

Zaterdag, 30 Juli, organiseerde ons appartementsgebouw alweer een feestje. Dit keer werden we uitgenodigd op een Mexican Party. De opkomst was gigantisch! Heel veel mensen (eerder ‘schaars gekleed’ dan gekleed), heel veel gratis ‘low quality margharita’s’, heel veel vers gemaakte taco’s en heel veel om te observeren. Dries en ik waanden ons ‘Statler & Waldorf’ van The Muppet Show en gaven commentaar op al het jonge, diverse en opgepompte feestgedruis. ‘s Avonds gingen we nog een stapje in de wereld zetten door naar een restaurant/bar te gaan, welke het best verkozen ‘Amerikaanse eten’ serveerde (http://www.petescafe.com/ ). We wilden de avond afsluiten met een bezoek aan een van de meeste hippe nachtclubs in Down Town Los Angeles http://www.edisondowntown.com/ ), maar Dries kreeg het volgende te horen: ‘You will need to wear a colored shirt, dressed pants and dressed shoes.’ We droppen af. Geen partygedruis voor Dries en Loes die avond.
Zondag, 31 Juli, hadden we plan gemaakt om naar het strand te gaan. We hadden zelfs een frigobox en een paraplu aangeschaft, maar die ene dag werkte het weer niet echt mee en hing er een wolkendek boven Los Angeles. We deden ons dan maar te goed aan een uitgebreid ontbijt thuis (Met alweer uithaalkoffie van Starbucks), skypten met de belgische familie, vrienden en collega’s en genoten van een dagje thuis zonder een drukke agenda.

Dries en ik wonen nu 3 maanden in Los Angeles en we hebben het hier best naar ons ‘goesting’. ‘Individualism’, ‘Money’, ‘Free available Medication’, ‘Looking fabulous & glamourous with whitened teeth & tattoos’, ‘Mass Consumption’,…zijn hier schering en inslag, maar ‘t is maar hoeveel je je daardoor allemaal laat beinvloeden.


Wandeling door LA: https://picasaweb.google.com/113462609610191116025/WandelingDoorLA?authuser=0&feat=directlink

Film Food fest: https://picasaweb.google.com/113462609610191116025/LAFilmFoodFest?authuser=0&feat=directlink

LA dodgers link: https://picasaweb.google.com/113462609610191116025/LADodgers?authuser=0&feat=directlink

4 opmerkingen:

  1. Fijn nog eens wat van jullie te horen!
    Hier in belgië zouden ze bij een openluchtfilm zélf met de drank aan je picknickmand komen leuren denk ik :-)

    Heel veel liefs en keep us posted!
    Katleen
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Loes,
    Happy birthday meid!
    Geniet ervan!
    Dikke zoen,
    Elke

    BeantwoordenVerwijderen
  3. oooooooooooooooo ik ben een dag te laat en heb al zo aan u gedacht de laatste dagen, samen 30 worden! Dikke dikke proficiat Schattie. Hopelijk dat je een fijne dag. Ellen

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Katrien en Arnout31 augustus 2011 om 14:10

    Hey Dries en Loes

    Nu is het toch wel even geleden dat we nog een post van jullie mochten lezen. En geloof ons, we checken elke eek (soms wel meerdere keren). We zijn echt wel benieuwd hoe het daar gaat. En... raad eens wat! In Mechelen hebben ze nu sinds kort ook een Dagelijks Brood. En ondertussen is deze ook op ne zondag getest en goedgekeurd!

    Groetjes

    Katrien en Arnout

    BeantwoordenVerwijderen